Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü‘ndeki araştırmacılar Leonardo da Vinci‘nin not defterinde, ortaçağ ilim adamının yerçekiminin düşen objeler üzerindeki tesirlerini anladığını, yerçekimi ile ivme arasındaki bağlantıyı kurduğunu ve hür düşüş ivmesini %97 doğrulukta hesapladığını gösteren bir deney açıklaması buldular. Leonardo da Vinci’nin sürahi deneyi
Da Vinci notlarında, bir sürahi su yahut tanecikli gerecin (kum gibi) yere paralel düz bir çizgide hareket ettirildiği bir deneyi anlatıyor. devinim ettikçe sürahinin içindekiler dökülüyor ya da saçılıyordu. ilim adamı, suyun ya da kumun sabit bir hızda düşmeyeceğini, tersine hızlanacağını kaydetti. Ayrıyeten, kaptan düştükten sonra malzemenin artık sürahiden etkilenmediği için yatay olarak devinim etmeyi bıraktığını, lakin yerçekimi tarafından aşağı yanlışsız hızlandırıldığını da gösterdi.
Da Vinci, sürahi belli bir hızda düzgün bir biçimde devinim ederse, düşen malzemenin dikey bir çizgi oluşturduğunu ve bir üçgen oluşturmadığını; sabit bir ivmeyle devinim ederse eğimli bir çizgi oluştuğunu belirtmekte. Sürahi, yerçekiminin objelere kazandırdığı ivmeyle devinim ederse, düşen gereç bir ikizkenar üçgen oluşturuyor. Zamanın ötesinde bir ilim insanıydı
Leonardo bu ivmeyi tanımlamak için matematiksel bir denklem oluşturmaya çalıştı, fakat çalışmanın müelliflerine nazaran bu bahiste çıkmaza girdi. Düşen objeye olan aranın, zamanın (t) karesi yerine t’nin 2 kuvvetiyle orantılı olduğunu hesapladı. Buna karşın, bilgisayar simülasyonları ilim adamının Tanım edilen deneyleri gerçekleştirmesi halinde, hür düşüş ivmesinin pahasını %97 doğrulukta hesaplayabileceğini gösterdi.
Leonardo da Vinci, 1452-1519 yılları ortasında yaşadı ve çalışmanın müelliflerine nazaran, zamanının ötesindeydi ve Kesin bir Yasa formüle edecek araçlardan yoksundu. Bununla birlikte, elindeki formülleri – geometri – kullanarak yerçekimi maddelerini keşfetmeye Muhtemel olduğunca yaklaştı. Ondan sonra, 1604 yılına kadar Galileo Galilei düşen bir cismin kat ettiği aranın zamanın karesiyle orantılı olduğu hipotezini ortaya atmış ve 17. yüzyılın ortalarında Isaac Newton bu teoriyi genişleterek evrensel Cazibe yasasını geliştirmiştir.
Yorum Yok